Herkes yorgun.Kimisi mücadeleden,bazısı da ne ile mücadele edeceğini bilememekten.Bu mücadelenin içinde sen ve ben,yorgun olansa gözlerim.
Sokaklar yağmurlu.Herkes ,herşey kendine yetebildiği kadar.Birileri ıslanırken sokak lambalarıyla,kimi canlarda pervaz altında sığınmakta.Pervaz altında bekleyen ben,yağmurun sesiyle uykuya dalansa sen.
Çapramazla yaşam işte.Kedi pervaza muhtaç,pervazın olduğu katta bir insan oturur,kulak yağmurdadır,yağmurda ıslanan bir dolu ayak sesi ,ardından rüzgar ve uzuuunn bir gece..Gözlerim yorgun ,uyku bastırıyor hafiften.Sen ne kadar yakın ne kadar uzaksan ,ben o kadarım işte.Yağmuru duyuyorsan yağmurum,yağmurda yürüyorsan uyuyorum..
