20 Eylül 2010 Pazartesi

Seni beklerken..

    Zaman önce ikimizi buluşturdu.Sonra direndi ,bekletti.Ve 'biz' yaptı bu iki ayrı bedeni.Anlamadık ,zaman sorularla donattı bizi, cevabının kendisinde olduğunu bilerek.Sonra suskunluğa çekildi ,onsuz kaldık ve en sonunda cevaplarını bulmaya başladık.Geri geldi ve artık bizimle galiba :s Hala tereddütlerim yok değil.
    Bugünü, dedim ki sana, tarihe yazacağım bak yazıyorum :D Neye üzüleceğime ,sevineceğime şaşıp kalıyordum .Oysa ki kendiliğinden olan her şeyi kabullenivermekmiş,olması gerekenlere üzülmemekmiş meselenin anahtarı.Günlerdir beklediğimiz bir sinyal kadar uzakta ve bir kaç cümle iken zaman ikimizi birbirimize daha sıkı sarılmak için bırakıp gitmiş oysa.Sana sıkı sıkı sarıldım ,baktım ki mutluyken sana sarılıyorum ,ağladığımda sana sarılıyorum e dedim sımsıkı sarılma zamanı.Sana sımsıkı sarılma zamanıysa bundan korkmuyorum artık.Biliyorum ki bir tek o biliyor doğruları.
    Güzel bir akşam yemeği (kızartma:)),kafamı koyacağım bir omuz,bana sarılacak bir kol ve güzel bir film.Gelmene iki saat yirmi dakika var.Ve ben seni tam gittiğinden beri bekliyorum.